Amityville (2005 - dvd)

     Film oparty na prawdziwej historii. 13 Listopada 1974 roku policja w hrabstwie Suffolk otrzymuje zawiadomienie o popełnionym morderstwie. Policjanci udają się na miejsce zbrodni (112 Ocean Avenue na Long Island) nie przypuszczając, że to, co zobaczą wstrząśnie całą Ameryką. Z 7 osobowej rodziny przeżył tylko Ronald DeFeo Jr. który jednak nie potrafił logicznie wytłumaczyć co się stało. Dopiero po czasie, gdy Ronald był jedynym podejrzanym w końcu przyznał się do zastrzelenia rodziców i czwórki rodzeństwa. Motyw? Ronald twierdził, ze do mordu zmusiły go głosy które słyszał w domu.. Sąd jednak nie dał wiary takiemu tłumaczeniu (kto by uwierzył?) i Ronald DeFeo za swoją zbrodnie do dzisiaj odsiaduje wyrok sześciokrotnego dożywocia. W rok po masakrze do feralnego domu wprowadziła się rodzina Lutzów. Nigdy nie wyjaśniono wydarzeń, które miały potem miejsce.. Wiadomo tylko, że 28 dni później ów rodzina porzuciła nowy, wymarzony dom zostawiając cały swój dobytek..
     Historia Amityville to wypisz wymaluj gotowy scenariusz na film. Pierwszy obraz inspirowany makabrycznymi wydarzaniem powstał już w 1979 roku i odniósł spektakularny sukces (z tego, co czytałem film ten jest w ścisłej czołówce światowych horrorów). Jednak wg. Hollywood’u temat nie został wyczerpany i tak powstało jeszcze kilka innych filmów m.in. „Amityville: Klątwa”, „Amityville: Drzwi do piekła”, „Amityville: Demon”, „Amityville: Opętanie” itp. itd. Film który miałem okazję zobaczyć to ostatnia tego typu produkcja pod całkiem oryginalnym tytułem „Amityville Horror”.

     Film opowiada o rodzinie Lutzów i ich 28 dniowym pobycie w domu DeFeo. Co się wtedy wydarzyło? Cóż, film oparty na faktach ale odpowiedź jest czysto teoretyczna (żeby nie powiedzieć wyssana z palca) bowiem w rzeczywistości w domu nie straszyło a Ronald był zwyczajnie psychiczny. Zresztą całkiem trafnie kwituje to filmowy George Lutz który układa krótką, zmyślną teorię „nie domy a ludzie zabijają” i tym samym, pomimo makabrycznej historii po okazyjnej cenie dom zostaje przez niego kupiony. Wkrótce potem rozpoczyna się seria niefortunnych zdarzeń..
     Nie od dziś wiadomo, że człowiek najbardziej boi się tego, czego nie widzi a co podpowiada wyobraźnia. W filmie „Amityville” zostały wykorzystane chyba wszystkie możliwe chwyty, aby ów wyobraźnie u widza pobudzić. W upiornym domu pojawiają się zatem dziwne cienie, głosy, szepty, jęki, skrzypienia i wszystko to, co może przyprawić o gęsią skórkę. Na domiar tego córka Lutzów twierdzi, że w domu mieszka mała i sympatyczna dziewczyna z dziurą w głowie a George ciągle odnosi wrażenie, że ktoś do niego mówi „zabij ich”..
Tak to mniej więcej w skrócie wygląda i muszę przyznać, że pierwsza połowa filmu strasznie mi się podobała. Film oglądałem ok. 2 w nocy na dvd wraz z dziewczyną i oboje trzymaliśmy w pogotowiu kołdrę coby w razie czego szybko się nią przykryć :P A momentów w których owa kołdra nie była potrzebna było naprawdę niewiele. Warto wspomnieć scenę w łazience, do której za potrzebą w środku nocy udaje się najmłodszy syn Lutzów. Wiadomo było, że coś się wydarzy, ale twórcy filmu przeciągnęli napięcie do granic możliwości. Czekałem w napięciu maksymalnie skupiony na ekranie i aż się do siebie uśmiechnąłem bowiem zdałem sobie sprawę, że zwyczajnie w świecie mam cykora :P Już myślałem, że zrobiono mnie w balona aż tu nagle! … Nie wiem, coś widziałem, ale potem świat przesłoniła mi kołdra i szepty „Kurde, wyłączmy ten film!” :P Jeżeli ktoś lubi budzić w sobie zdrowego cykora to ten film stwarza ku temu idealne warunki.
     Druga część filmu nie jest już straszna, co nie znaczy, że jest zła. Wszystkie tajemnice zaczynają się wyjaśniać, a główny bohater, czyli George Lutz powoli ulega głosom, przez co zaczynają go nachodzić mordercze myśli związane z jego rodziną. Innymi słowy, druga część to konkretny i trzymający w napięciu thriller, który swoją akcją nie ustępuje pierwszej połowie filmu. Swoją drogą, proporcje pomiędzy horrorem a thrillerem zostały wyważone idealnie. Nie można narzekać na brak strachu czy napięcia związanego z fabułą.

     Reasumując, film godny uwagi. Nie jest to arcydzieło, absolutnie nic nowego do gatunku nie wnosi, ale nie irytuje denną fabułą i głupimi dialogami (czy też rozhisteryzowanymi panienkami) a naprawdę straszy. Historia ciekawa, bardzo dobre i straszące efekty specjalne (również te dźwiękowe) + niezła muzyka Steve’a Jablonskego gwarantują solidną dawkę adrenaliny i strachu. I o to właśnie chodzi. Poza tym warto wspomnieć, że film jest nagrany w systemie DTS tak więc jeśli ktoś ma dobre kino domowe to polecam oglądać głośno i w nocy. Ja tak właśnie zrobiłem i chociaż po seansie strasznie chciało się nam pić to jednak nikt nie odważył się wyjść z wyrka i pójść do kuchni… :P

::::::::::::::::: MOJA OCENA: 8/10 - BARDZO DOBRY :::::::::::::::::

Kilka słów o wydaniu DVD
+ cena (od 9.90zł do 19.90zł)
+ ścieżka dźwiękowa w DTSie
+ zwiastuny innych filmów grozy
- brak jakichkolwiek dodatków (a przydałby się jakiś krótki film dokumentalny)


#5 Kliknij tutaj aby przesłuchać wszystkie dotychczasowe zagadki będące listą najciekawszych utworów filmowych.