Wall.E (2008 - kino)

     Roboty typu WALL.E (Wysypiskowy Automat Likwidująco Lewarujący. E.klasa) zostały wyprodukowane do jednego celu: posprzątać naszą niegdyś zieloną planetę. Ludzie natomiast, by nie przeszkadzać i nie pobrudzić się swoim własnym brudem wyruszają na 5-letni rejs po kosmosie. Po 700 latach na ziemi pozostaje ostatni egzemplarz sprzątającego Wall'ego a także chyba ostatni żywy organizm czyli.. karaluch. Ludzi ani widu ani słychu. Mały robocik, w wyniku anomalii w obwodach zostaje obdarzony niezwykłą osobowością. Staje się ciekawski, kolekcjonuje znalezione ciekawe przedmioty a także zaczyna odczuwać samotność (karaluch w tym przypadku się nie liczy :P). Pewnego dnia na ziemi pojawia się ona.. jajowata Ewa.


     Zdaje sobie sprawę, że film zbiera w zasadzie same pozytywne opinie. Tak więc na początku muszę zaznaczyć, że "Wall.E" jest reklamowany jak i również uważany za film dla każdego. Warto o tym pamiętać czytając resztę tekstu.. :)
     O nowej animacji Pixara nasłuchałem się całkiem sporo. "Przełom w animacji, kino nieme XXI wieku, wielki film, kultowy" itp. etc. itd. Zgodzę się, że jest to film lekki, przyjemny, ciepły, sympatyczny, miejscami śmieszny no i oczywiście wzruszający. Trzeba pamiętać, że to komedia romantyczna z naciskiem na „romantyczna” - więcej w tym filmie wyciskacza łez aniżeli śmiechu. Efekt ten osiągnięty został nie po przez słowa, bo te w filmie występują w ilościach śladowych, ale przede wszystkim po przez gesty głównych bohaterów. Zabieg całkiem ciekawy aczkolwiek nadawanie ludzkich cech maszynom, w tym przypadku metalowemu klockowi z głową o kształcie lornetki i jajowatemu czemuś średnio przypada mi do gustu. Nie da się ukryć, że oglądając poczynania głównych bohaterów nie sposób nie podziwiać twórców za perfekcyjną animacje gestów które oddają uczucia robotów. Aż chciałoby się wymienić swojego kota/psa na taką fajną, milusią metalową zabawkę, prawda? Już olać dorosłych ale nie wiem, czy chciałbym aby po filmie moje dziecko (którego nie mam :P) wyszło właśnie z takim przekonaniem..
     Film oczywiście nie odpowie na pytanie, jakim cudem metalowe maszyny odczuwają emocję. Jedynie w zwiastunie filmu i opisie dystrybutora jest zapisane, że Wallemu coś popierniczyło się w kabelkach. W samym filmie nie ma nic co mogłoby chociaż sugerować przyczynę takiego stanu. A Ewa jest przecież robotem nowoczesnym i o ile po wylądowaniu na ziemi jest w miarę maszyną o tyle później jest już kobietą w metalowym wdzianku. Swoją drogą inne roboty na Axiomie (statek ludzi) też nie spełniają tylko i wyłącznie roli robotów.. No ale dobra, pomimo tego, że akcja została osadzona w świecie ludzi.. a nie w świecie robotów, ustalmy, że to film bajka a te, jak wiadomo, rządzą się swoimi prawami.
     Przewodnia historia "Wallego" jest brutalnie banalna i schematyczna bowiem poza tym, że jest ubrana w doskonałą animacje nic nowego nie wnosi. Zakochany facet, odrzucająca go kobieta, facetowi coś się przydarza, kobieta odkrywa że jest zakochana i rolę się odwracają. Illleeeee razyyyy już to było? Motyw miłości i jej nieodzownej potrzeby bycia w życiu człowieka był przerabiany z milion razy. Następna sprawa - czym tak naprawdę różni się "Wall.E" od np. ostatniej animacji "Kung Fu Panda"? W obu przypadkach historia jest banalna i schematyczna. W obu przypadkach film opiera się na gestach i niezdarności głównych bohaterów. Fakt, w "Pandzie" występują dialogi ale nie oszukujmy się u Wall'ego w drugiej połowie filmu dialogi też się pojawiają i czar oryginalności filmu pryska. Jeden i ten sam worek.
     Animacja jak już wspomniałem jest rewelacyjna bo jakby nie patrzeć idealnie oddaje emocje które płyną z metalowego wnętrza robota. Jest to w zasadzie największy atut filmu. Mały robocik na Axiomie, ten który uporczywie czyścił ślady Wall’ego był chyba najsympatyczniejszym i najśmieszniejszym robotem w całym filmie. Zdecydowanie najciekawszym wątkiem był wątek ludzi. Grubi, zacofani, lenie - przerażająca aczkolwiek być może realna perspektywa bo jakby nie patrzeć trochę już tacy jesteśmy. Wyręczamy się technologiami tłumacząc sobie, że to po to aby zapewnić sobie komfort i spokój życia a nie dostrzegamy wszechobecnego piękna natury. I kto wie dokąd nas to zaprowadzi..



     Dobra - żeby nie przedłużać. Ogólnie jestem rozczarowany. „Wall.E” nie wnosi nic nowego do gatunku. Technicznie, tak jak inne animacje, niezwykle dopieszczony ale nic poza tym. Muzyka - bez rewelacji bo jest to zbitka mniej lub bardziej znanych utworów dobranych do danej sytuacji. Już to przerabialiśmy.. Jeżeli chodzi o oryginalność czyli o to nieme kino.. Spodziewałem się więcej.. Na ekranie widzimy najpierw jednego robota, potem drugiego a słów pada bardzo mało. I ok., tylko co z tego, skoro wszystko to zostało pokazane w zwiastunach i telewizyjnych klipach..? A reszta filmu to już taki standard animacji.. Szkoda, naprawdę szkoda. Film z początku robi niezłe wrażenie ale ogólnie, wg mnie jest to solidny przeciętniak.

::::::::::::::::: MOJA OCENA: 6/10 - OK :::::::::::::::::

W tym roku widziałem jeszcze jedną animację przy której „Wall.E” wg. mnie wypada dość marnie.. Ale o tym, europejskim.. filmie w następnym odcinku cinemax :)